Marijn Peelman en zijn vader Nico bouwen zelf een pand aan de Vlasmarkt in Dendermonde om tot een nieuwe, hippe barbierszaak. Bij graafwerken voor de aanleg van een nieuwe vloer stootten ze op een historische verrassing, een laatmiddeleeuwse beerput en een fragment van een vloer uit de 16de of 17de eeuw. Marijn meldde deze vondsten bij het agentschap Onroerend Erfgoed en kreeg prompt enkele archeologen over de vloer. Ex situ ging praten met deze vlotte en enthousiaste kapper.
Ex situ – Marijn, je bent aan het graven voor je verbouwing en plots stoot je op een verrassing…
MARIJN PEELMAN – “We waren al even bezig, hadden alle vloeren opengebroken en bijna alles uitgegraven. Er restte ons nog maar 2m²… En daar bleek dan ineens een beerput onder te zitten! We wisten dat de kelder eindigde, maar wisten niet wat we daarachter zouden aantreffen. We bleken daar in volle grond te zitten, waardoor we dieper moesten graven om een betonplaat te kunnen gieten. Bij het verdiepen, werd toen plots het gewelf zichtbaar.”
Wanneer besefte je dat jullie iets bijzonders gevonden hadden?
“Mijn pa, Nico, heeft twintig jaar in de bouw gewerkt. Hij weet dus wel het één en ander. Dat gewelf op die plaats was opmerkelijk, we wisten dat er dus iets onder moest zitten. Samen groeven we wat dieper en haalden enkele stenen onder het gewelf uit. Toen zagen we dat er een ruimte onder zat, de beerput.”
Je hebt dan een vondstmelding ingediend bij het agentschap Onroerend Erfgoed. Hoe ging dat in zijn werk?
“Ik ken toevallig een archeoloog, dus heb ik hem eerst gebeld. Bert Heyvaert kwam kijken, bevestigde dat dit interessant kon zijn en raadde ons aan een vondstmelding te doen. Die melding indienen was zeer eenvoudig via de website van het agentschap. De dag erop werden we meteen gecontacteerd door een archeoloog en enkele dagen later kwam hij ter plekke kijken.”
Hoe ging het onderzoek van de archeologen in zijn werk?
“Ze zijn begonnen met de beerput vrij te leggen en deels leeg te halen. Toen bleek dat de put recent, waarschijnlijk na WOI, opgevuld was, hebben ze besloten de beerput niet verder leeg te halen. Dit zou maar weinig extra informatie opleveren. Daarna maten ze alles op en registreerden de structuur in 3D. Op twee dagen waren ze klaar! Ik had eerlijk gezegd verwacht dat het langer zou duren. Iedereen waarschuwde me ook: ‘Aiai, Marijn, wat heb je je nu op de hals gehaald? Dat gaat erg lang duren”, maar ik vond het interessant en we liepen geen enkele vertraging op!”
Wil je het hele interview lezen? Bestel dan nu gratis Ex situ 15!
…