De bodem tussen de zingende beukenbomen van het Kolenwoud ligt bezaaid met kuilmeilers en metaalslakken. Ze vertellen een geschiedenis vanaf de Romeinse periode tot de late Middeleeuwen. Sinds kort is dit unieke woud samen met de overige restanten van het Zoniënwoud opgenomen in het UNESCO-werelderfgoed.
Een verhaal over kolenbranders aan de rand van de maatschappij en hun pasta alla carbonara. Lees er alles over in Ex situ 19.
Nog geen lid? Neem hier een gratis abonnement op Ex situ!
Bodemprofiel in het Zoniënwoud. De rode verkleuring is het gevolg van het roosteren van ijzererts tijdens de vroege middeleeuwen © Nele Vanmaele, agentschap Onroerend Erfgoed
Digitaal hoogtemodel (LIDAR) van een gedeelte van het Zoniënwoud met meilers (de ‘bobbeltjes’ links) en kuilen voor het winnen van ijzerzandsteen (de ‘putjes’ rechts) © AGIV
Beuken in het Zoniënwoud, sinds vorig jaar UNESCO-werelderfgoed © Kris Vandevorst, agentschap Onroerend Erfgoed
Het Zoniënwoud in bloei © Kris Vandevorst