Op de linkeroever van de Schelde, bijna op de grens met Nederland, ligt het gehuchtje Ouden Doel. Het ligt ingesloten op een smalle strook polderland tussen twee schijnbare tegenpolen. Aan de Nederlandse kant, het natuurgebied ‘Verdronken Land van Saeftinghe’. Aan Belgische zijde, de kerncentrale van Doel met errond het nieuwe havenontwikkelingsgebied. De zon, het landschap, de vogels – de natuur oogt er idyllisch. De schijnbare rust blijkt echter slechts het broeierige oog van de storm. Sinds de nieuwe plannen van de overheid dreigt ook dit laatste historische gehucht in het polderlandschap te verdwijnen omwille van de havenuitbreiding.
In dit bevreemdend landschap onder druk, waar je zonder er erg in te hebben al snel wordt teruggekatapulteerd naar zomers uit vervlogen kinderjaren, ontstond het PolderMAS – een vrijwillig burgerinitiatief van een gezin dat Ouden Doel nog niet heeft opgegeven. Ex situ sprak er met Benjamin Vergauwen, logistiek bediende bij de haven, archeoloog en samen met echtgenote Katrien Doggen grondlegger van het museum.
Lees er binnenkort meer over in Ex situ 9!
